Niet-functioneel oppervlak
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een niet-functioneel oppervlak in de bouw is een zichtbaar bouwelement of afwerkingslaag zonder dragende of primaire technische functie, voornamelijk toegepast voor esthetische verfraaiing.
Omschrijving
Niet-functionele oppervlakken worden toegepast om de uitstraling van een gebouw te verbeteren. Voorbeelden hiervan zijn bepaalde soorten gevelbekleding, sierpleisterwerk en ornamenten. Hoewel deze elementen niet bijdragen aan de constructieve stabiliteit of isolatie op dezelfde manier als dragende of isolerende onderdelen, kunnen sommige soorten gevelbekleding wel een bijdrage leveren aan de bescherming en isolatie van de onderliggende gevel. Sierpleister beschermt bijvoorbeeld tegen weersinvloeden. Ornamenten zijn versierselen zonder constructieve functie die worden aangebracht ter verfraaiing. Hoewel de primaire functie esthetisch is, kunnen niet-functionele oppervlakken wel onderhoud vereisen door blootstelling aan weersinvloeden en vervuiling.
Toepassingen en materialen
Niet-functionele oppervlakken worden in diverse vormen en materialen toegepast. Gevelbekleding kan bijvoorbeeld bestaan uit hout, metaal, steenstrips, natuursteen, vezelcement platen of kunststof, elk met hun eigen esthetische kenmerken en montagemethoden. Sierpleisters, ook wel crepi genoemd, zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren en structuren, van glad tot grof, en kunnen zowel binnen als buiten worden toegepast. Ornamenten komen voor als lijsten, rozetten, consoles en diverse andere vormen die ter decoratie worden aangebracht.
Vergelijkbare termen
Decoratieve gevelbekleding
Gebruikte bronnen: